معنی حرام خوار در فرهنگ لغت هوشیار

آنکه مال حرام بخورد

معنی حرام خوار در فرهنگ فارسی عمید

آنکه مال حرام می خورد، کسی که آنچه را خوردنش شرعاً منع شده است می خورد

کسی که مال حرام می خورد، رشوه خوار، رشوه گیر، مفت خور، تنبل

آنکه مال حرام بخورد

فرهنگ لغت هوشیار

حرام خوار: آنکه مال حرام می خورد، کسی که آنچه را خوردنش شرعاً منع شده است می خورد

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

آتشخوار نبوم به بر مغانمغرور - آتشخواری ز آب انگور (خاقانی)

شراب خور، باده خوار، می خواره، می پرست

آنکه غراب را می خورد خورنده زاغ و کلاغ، زغال خوارنده: طاوس غراب خوار هر دم گاورس ز چینه دان بر انداخت. (خاقانی)

بسیار خورنده پرخور شکم پرست: آن سبک روح همچو روح برفت وین گران خوار همچو ریگ بماند. (مجد الدین محمد بن عدنان)

آنکه از گوشت آدمی تغذیه کند آدم خور: ... و آنجا که در شاهوار است نهنگ مردم خوار است

بسیار خورنده، پرخور، ویژگی چیزی که خوردن یا نوشیدن آن ناگوار و دشوار باشد

آدم خوار، موجود وحشی که گوشت انسان را بخورد، مردم خوار، ستمکار

چراگاه چرا خور

آنکه حلال وحرام را رعایت نمی کند، کسی که از مال حرام دوری نمی کند، دزد، راهزن، نادرست